එත් කට්ට කාල කාලා දත් කැඩෙන්න ඔන්න මෙන්න වෙනකොට...
ඊළගට හා කියලත් තව හීනයක් මැව්වා...
ඒ කියන්නේ ඇත්තටම කියන්න ඕන කම තිබිලා තියෙන්නේ වෙනත් කෙනෙකුට....
එකත් කොහොම හරි විද දරාගෙන විසදුම් සොයාගෙන ඉස්සරහට ගියා කියමුකෝ....
මෙන්න විභාග භීතිකාව ඉවර උනා විතරයි පටන් ගත්තා රැස් විහිදන්න....
මොනා උනත් ඒවත් ඉවසන් උන්නා කියමුකෝ....
මොකද ඒ සේරටම එහා ගිය මෝරන කුලුදුල් හැගීමක් පොපියනවනේ....
ඊළගට වරින් වර වාග් හිංසනයන්ට යටත් වෙවී සෑහෙන කාලයක් ඉදිරියට අවා...
එක දිගටම බොහොම හොදින් ගත උන කාලයකුත් තිබුනා....
එත් එක දවසක් එක පාරටම කව්දෝ ගෑණියක් කියපු දෙයක් හිස් මුදුනින් පිලි අරගෙන පොලිසි ගියා.... අන්තිමට සහනය ලැබුණේ පොලිසියෙන් නෙවේ....
වෙච්ච දේ ආය ආය හෝද හෝද මඩේ දාපු නිසාවෙන්.....
ඒ සිදුවීමත් එක්ක අර හැමදාම ඉවසා දාරා සිටි කෙනාටත් තමන්වම එපා වෙන්න පටන් ගත්තා.....
ඒ සිදුවිමන් පස්සේ එක දිගටම වාවගන්න බැරි තරමින් ගිනි පත්තු කළා...
සමහර ඒවා කොහෙවත් යන අය අව්ලපුවා...
එත් ඒවාට පිදුරු දැම්මේ මෙයා....
එදා ඉදන් අද වෙනකම් දිගින් දිගටම ගින්න ඇවිලෙනවා...
කොච්චර නිවන්න උත්සහ කලත් වැඩක් නෑ...
දැන් චෝදනාවකුත් එල්ල කරනවා ගිනිබත් කලේ අර හැමදේම ඉවසපු කෙනාය කියලා....
ඇත්තටම දැන් ඒ කෙනාගේ ආත්මය බිංදුවටම දමාගෙන තාමත් බලා ඉන්නවා.....
කවදා හරි තමන්ගේ අර කුළුදුලේ උපන් ආදර ගහේ මල් පුදිනකම්.....
එත් එහෙම වේවිද......?
No comments:
Post a Comment