අද හැන්දෑව

කැම්පස් එකෙන් එලියට ආවේ දෙකයි කාලේ බස් එකට ගොඩ වෙන්නටය. කොහොම උනත් ගොඩවූයේ තුනේ බස් එකටය. අතේ ගානට සල්ලි තිබ්බ. ඒ හන්ද කරදරයක් නැතිව ටිකට් එක ගත්ත. අද නම් එච්චර සෙනග නෑ. අතරින් පතර හිස් ආසන කීපයක්ම වූ අතර මා දොර ළගම ජනේලය අසල ආසනයක වාඩි ගතිමි. බසය වේගයෙන් ගෙවල් පැත්තට යයි. ඩබ්ලිව් පි එන් බී තිස් පහයි විසි හය. මාවනැල්ල ඩිපෝව. බුදු සරණයි!.  රතු අකුරින් ලියා තිබූ දේවල් වාඩිගත් මා නෙත ගැටුණි. ඒ එක්කම වාගේ මා තදින් නින්දට වැටුණි. බසයෙන් බැසීමට ආසන්න වනතුරු මා නින්දේ පසු වීමි. ගේ දකිනා විටම මහා බඩ ගින්නක් දැනෙයි. ඒක නම් සදාකල් දෙයකි. කාමරයට ගොස් සරමක් දමාගෙන එලියට ඇවිත් පුරුදු පරිදී අම්මා සෙවීමි. අම්මා ගෙදර නැත. අද බදාදා ය. හංදියේ සති පොළ අදය. ඈ පොළට ගොසිනි. ඉස්තෝප්පුවේ ප්ලාස්ටික් පුටුවකට බර වූ මට මහා හිස් බවක් දැනෙයි. කල්පනාවේ නිමග්න අතරම විටක් කන්නට සිත් විය. දොරකඩ බුලත් කොවුලෙන් සුදුසු බුලත් තුන හතරක් කඩාගෙන පුවක් ගෙඩියක් සෙවීමට වත්ත පහලට ගියෙමි. කහ පාටට දිලිසෙන හොද රබ්බඩයක් සොයා ගැනීමට මා හට ඒ හැටි වේලාවක් ගත වූයේ නැත. නැවත ගෙට ගොඩ වී ගිරයක් ගෙන රබ්බඩය සුද්ද කරන අතර "අදනම් හොද විටක් කන්න ඕන." යැයි සිත් විය.

රබ්බඩය විටට සකසා කරාබු නැටි කීපයක්. එනසාල් දෙක තුනක් හා කුරුදු පොත්තක් ගෙන නැවතත් මා වත්ත පහළට ගියේ විට සකසමිනි. වත්ත පහළ කුඹුරු යායට නැවී ඇති පොල් ගහට හේත්තු වී මා බුලතේ රසය විදීම ඇරඹු වෙමි. මට කෙලින්ම පුවක් ගසේ ඉදුණ රබ්බඩ වල්ල පෙනෙයි. පුවකයට සිව් යාමයකි. සරුවන්. ගෝලෑ. නිලෝටු. රබ්බඩ. හොද ඉල්ලුමක් ඇත්තේ රබ්බඩ වලටය. අපේ ජිවිතේටද සිව් යාමයක් ඇතැයි මට කල්පනා වේ. ළදරු. ළමා. වැඩිහිටි. මහලු. රබ්බඩ පුවකයට ඉන් ඔබ්බට වර්ධනයක් නැත. මහල්ලාටද එය පොදුය. මහල්ලාගේද යථා වර්ධනයක් නැත. අපි රබ්බඩය කමු. ඉන් රබ්බඩයේ පැවැත්ම අහවර වෙයි. මහල්ලා මැරෙයි. ඉන්පසු ජිවිතයේද සංසාරගත එක් පරිච්චේදයක් අහවරවෙයි.සරුවන්. ගෝ ලෑ. නිලෝටු. ගසේදීම කුණු වී වැටේ. සත්වයාගේ අකල් මරණ ද එසේම යැයි මට සිතේ. හෝරාවකට ආසන්න කාලයක් බුලත් හපයේ රස විදි මා කරාමයෙන් කට සෝදා ගෙට ගොඩ වුණි. අම්මා පැමිණ ඇත. බුදුන් වැදීමෙන් පසු කහට කෝප්පයක රසය විදින අතර හෝරා කීපයක් තුල සිදු වූ දේ අකුරු කල යුතු යැයි මට සිත් විය. කහට රස විදිමින් එය මෙසේ ඇරඹු වෙමි.

 -තරුපති අරිරුවන්-